Wysiłki szybkościowe są odmienne w swej naturze od wysiłków wytrzymałościowych, czy siłowych. Wykorzystują one przede wszystkim zapasy energii pochodzące z reakcji anaerobowych.

Prawidłowo dobrane obciążenia powinny kształtować procesy oksydatywnego wytwarzania energii, oraz powinny zabezpieczać początkowe rezerwy fosforanów o wysokoenergetycznej naturze, takich jak: ATP i fosfokreatyna, oraz glikogenu mięśniowego. Daje to możliwość rozwijania siły i szybkości jednocześnie.

Okres treningu kształtującego szybkość powinien obfitować w dietę o zwiększonej zawartości białka i fosforu. Taka dieta powinna zawierać od 1,5 do 2,0 g białka na kg masy ciała zawodnika. Fosfor z kolei, jest istotnym składnikiem ze względu na jego charakter jako biopierwiastka wchodzącego w skład wysokoenergetycznych związków. Najlepszymi źródłami fosforu są: mleko, sery, orzechy, drożdże.

Tak jak w przypadku suplementacji białka, fosfor też możemy dostarczać do organizmu w postaci preparatów/odżywek fosforanowych.

Podczas wysiłku szybkościowego często dochodzi do wysokiego stężenia kwasu mlekowego w mięśniach (tzw. zakwaszanie organizmu). Dowiedziono, że suplementując dietę fosforanem sodu można doprowadzić do obniżenia stężeń kwasu mlekowego.

Naturalne produkty też mogą pomagać w procesie obniżania zakwaszenia organizmu. Należą do nich: warzywa i owoce (bez śliwek i żurawin) oraz mleko i jego przetwory.